Χθες 2-2-15 έγινε έκτακτη συνάντηση
στα γραφεία της Πανηπειρωτικής για να παρθούν αποφάσεις για τις κινήσεις που πρέπει να γίνουν για
την αποκατάσταση του μνημείου.
Ακούστηκαν διάφορες τοποθετήσεις που κάθε μια έχει ισχυρά, επιχειρήματα για τις θέσεις της.
Φαίνεται να υπερισχύει η πρόταση για πλήρη αποκατάσταση του
στην αρχική του εικόνα.
Άλλες προτάσεις ήταν να στηριχτούν τα ικριώματα ώστε ότι μείνει
να είναι αυθεντικό η μένοντας τα ικριώματα να γίνει το υπόλοιπο με σύγχρονα υλικά
ώστε να μην θεωρείτε απομίμηση, αλλά να φαίνεται καθαρά το γνήσιο, ταυτόχρονα με την αίσθηση του τόξου μέσα στο τοπίο.
Ίσως μια πρόταση (μετά την αποχώρηση των υδάτων και εμφάνισης
ακέραιων τμημάτων του τόξου) θα μπορούσε να
γίνει ένας συνδυασμός των πιο πάνω προτάσεων δηλαδή, ένα μεταλλικό διακριτικό χωροδικτύωμα πάνω στο οποίο να τοποθετηθούν
ακέραια τα σπαράγματα ώστε να έχουμε:
1) την πλήρη αυθεντικότητα
,
2) την εικόνα (το σχέδιο) του γεφυριού ενταγμένη
στο τοπίο,
3) μια πολύ καλή στήριξη του για το μέλλον,
4) σεβασμό και ταπεινότητα απέναντι στην δύναμη της φύσης,
5) την ικανότητα
των προγονών μας να συνεργαστούν μαζί της και τέλος,
6) την δικιά μας (βάλτε όποια
λέξη θέλετε) που καταφέραμε να το αφήσουμε να γεμιστεί !!!!!
Αν πάλι επιλεχθεί πλήρης αποκατάσταση τότε ας την κάνουμε
και με τα τότε υλικά και κονιάματα . Ίσως θα ήταν και για τους καθηγητές και
φοιτητές του Πολυτεχνείου μια ενδιαφέρουσα
πρόκληση.(τα ακέραια σπαράγματα δείχνουν την αξία των τότε κονιαμάτων).
Εν πάση περιπτώση ας γίνει ότι θεωρηθεί καλύτερο
Όμως σε καμιά περίπτωση μην μπει κανείς με φορτωτή στην
κοίτη, να μεταφέρει στις όχθες τα σπαράγματα όπως ακούστηκε χθες .
ΑΥΤΟ ΘΑ
ΕΙΝΑΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ και από την ίδια την πτώση του.
Τα σπαράγματα θέλουν ιδιαίτερη
μεταχείριση και την μέγιστη προσοχή.
Μεγαλύτερη ζημιά μπορεί να προκαλέσει
ένας άσχετος τραυματιοφορέας από το ίδιο το ατύχημα.
Ευχαριστούμε όλους τους παρευρισκόμενους για την ταχύτατη
αντίδρασης του στο κακό που μας βρήκε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου