Έφυγε από κοντά μας ο Νίκος Δήμος, ο δικός μας Νίκος. Ο αγώνας που έδωσε
τον τελευταίο καιρό με θάρρος, αστείρευτη θέληση και πείσμα να νικήσει την κάθε
δύσκολη στιγμή αποδείχτηκε άνισος. Όμως κι αν έφυγε κι αν πήγε μακρινό ταξίδι
σίγουρα πήγε σε μέρος που υπάρχει μόνο γι αυτούς που σε τούτη την μάταια ζωή
δεν βρίσκει κανείς το παραμικρό ψεγάδι.
Η πληρότητα του χαρακτήρα του, το ήθος του, η
καλοσύνη του, η αγάπη του για τον συνάνθρωπο, η ευγένειά του, η ταχεία και
άμεση σκέψη του, η ορθή του κρίση σε σοβαρά ζητήματα, ο μεστός του λόγος, η
μοναδική και ξεχωριστή του αδυναμία για τον τόπο που γεννήθηκε, η ανεκτίμητη προσφορά
του σε αυτόν τον τόπο, οι προσεκτικές συμβουλές του, ο σεβασμός που ενέπνεε, η
ενεργή και ουσιαστική αλλά και αστείρευτη θέλησή του για προσφορά στα κοινά, οι
σπάνιες και μοναδικές του ιδέες, πρόθυμος πάντοτε και ακούραστος όταν επρόκειτο
να προσφέρει, αυτά αλλά και χιλιάδες ακόμα χαρίσματα θα μπορούσε να τα βρει κανείς
συγκεντρωμένα στο μοναδικό, χαρισματικό και σπουδαίο αυτό άνθρωπο. Δυστυχώς η ευγενική και μοναδική καρδιά του
που συγχωρούσε τους πάντες και τα πάντα και που δεν κρατούσε ποτέ κακία για
τίποτα και σε κανέναν, έπαψε να κτυπά. Όμως, όλα του τα ιδιαίτερα αυτά χαρίσματα
που του δώρισε η φύση τα ενέπνεε και τα μετέδιδε απλόχερα σε όλους μας με το
δικό του ξεχωριστό τρόπο. Και ήταν πάντα σεβαστός ο λόγος του. Και ήταν πάντοτε
τόσο προσεκτικός στις πράξεις του που το μόνο περιθώριο που σου άφηνε ήταν να
τον θαυμάζεις και να απορείς για το τι μοναδικός και σπάνιος άνθρωπος ήταν.
Νίκο,
θα μας λείψεις. Θα λείψεις σε όλους μας. Όμως, θα είσαι πάντα ο οδηγός μας. Σου
το υποσχόμαστε πως δεν θα σταματήσουμε ποτέ να προσφέρουμε το καλύτερο γι αυτόν
το μοναδικό τόπο. Εξ άλλου και εσύ πάντα έλεγες: Όσο ζούμε δεν θα αφήσουμε να
χαθεί ο τόπος μας χωρίς λόγο. Είναι υποχρέωση όλων μας.
Νίκο,
το ξέρουμε πως σίγουρα η ψυχούλα σου αναπαύεται εκεί που μόνο εκλεκτοί και
μοναδικοί σαν και εσένα βρίσκονται.
Καλό σου ταξίδι Νίκο.
Οι
φίλοι και συγχωριανοί σου
Ένας υπέροχος άνθρωπος, που μέχρι την τελευταία στιγμή, παρά τα σοβαρά προβλήματά του, πάλευε για το σύλλογο, το Βουργαρέλι, το Γιανίτσι, την Αβαρίτσα....
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό ταξίδι Νίκο
Παύλος Πλεύρης
Σπανίζουν τέτοιοι άνθρωποι,με τόσο ήθος και τόσο σεβασμό προς τον συνάνθρωπο.Μακάρι να υπάρξουν μιμητές και να συνεχίσουν την προσπάθεια του και το έργο του.
ΑπάντησηΔιαγραφή