Η φωτογραφία του Βουργαρελίου μετά τον βομβαρδισμό είναι από το αρχείο του Συνταγματάρχη Tom Barnes, που βρισκόταν στην περιοχή με τις δυνάμεις του Ναπολέων Ζέρβα.
6 Μαΐου 1943.
Ξημερώσαμε στο ύψωμα Ομαλή κοντά στη σπηλιά. Πλην των οικογενειαρχών και των μονίμων ανταρτών, τα γυναικόπαιδα απηγόρευσα να κατέλθουν στο χωριό. Διά τηλεφώνου παρακάλεσα την Αγγλική απόστολή εις Θεοδώριανα να φροντίση το ταχύτερον διά καταλλήλου συνεργείου να εξουδετερωθώσι αι μη εκραγείσαι νάρκες.
Η προσπάθεια αυτή άρχισε την ίδια μέρα με επικεφαλής έναν γενναίον Άγγλον ή μάλλον Νοεζηλανδό Ταγματάρχην Tομ Μπάρνες. Ο Ταγματάρχης αυτός άριστος σαμποτέρ, προήχθη επί του πεδίου της μάχης κατά την ανατίναξιν της έφυρας του Γοργοποτάμου την 25/11/42.
Οι κάτοικοι του Βουργαρελίου ανέκτησαν το θάρρος των, ξαναβρήκαν τον εαυτόν τους και υπομονετικοί ψύχραιμοι, χωρίς κανέναν γογκισμό ή διαμαρτυρία επεδόθησαν εις την περισυλλογήν και την αποκατάστασιν των ζημιών. Η αγωνιστική πίστις, η μανία της εκδικήσεως και το μίσος κατά του κατακτητού, εκορυφώθησαν.
Ήταν μεγάλη η μανία των καταστροφέων Γερμανών, αλλά και η εκδίκησις είναι καθολική. Αι απώλειες κρίνονται μικρές, εν συγκρίσει με τον πληθυσμόν του χωριού και του δεκάωρου συνεχή βομβαρδισμού. Τούτο αποδίδω εις την προστατευτικήν θέσιν την οποίαν κατέχει το χωριό, καλυπτόμενο με τον όγκο των Τζουμέρκων, εις τους βράχους και τες σπηλιές του, εις την δασωμένη πλησίον του έκτασιν και εις τηντήρησιν της παραδειγματικής ψυχραιμίας και τάξεως υπό των κατοίκων.
Οι κάτοικοι του χωρίου ανήρχοντο την 5 ην Μαίου εις 1500 ψυχάς. Επί πλέον αυτών ευρίσκοντο εις το Βουργαρέλι περί τους 500 ακόμη αξκούς, οπλίτας αντάρτας, συνδέσμους και Επιτροπάς Αγώνος, άλλων πλησιεστέρων χωριών.
Οι Γερμανοί μη δυνάμενοι να κτυπήσουν το επαναστατικό κίνημα με στρατό και επίγειες επιχειρήσεις, θέλησαν να κάμψουν το ηθικόν και να παραλύσουν την επανάστασι, προσβάλοντες τα κέντρα των ανταρτών. Το Βουργαρέλι πράγματι αποτελεί το μεγαλύτερον κέντρον των ανταρτών και δικαιολογημένως επελέγη ως στόχος της αεροπορίας του κατακτητού.
Απέτυχαν όμως οι Γερμανοί στες προβλέψεις των, διότι από την επομένην του βομβαρδισμού η κατάστασις της δοκιμασίας πέρασε οριστικώς, για να χαλιβδώση περισσότερο τες καρδιές των αγωνιστών εναντίον της βίας, εναντίον της σκλαβιάς για την οποίαν οι Έλληνες δεν είναι γεννημένοι, παρ’όλες τες μηχανικές εξελίξεις του στρατού κατοχής και παρ’όλην την σκληρότητά του.
Τίποτα δεν θα φοβίση τους Τζουμερκιώτες αφού απεφάσισαν να πολεμίσουν. Όσο δυνατός και αν είναι ο κατακτητής βάρβαρος είναι και σαν τέτοιον θα τον πολεμήσωμε, έστω και αν όλοι πέσουμε. Αυτές τες σκέψεις άκουγα σήμερα στη πλατεία του χωριού απ’όλους.
Αυτό ακριβώς είναι εκείνο που με κάνει να πιστεύω ότι επέτυχα εις την κρίσιν μου για τα ψυχικά χαρίσματα των Τζουμερκιωτών εις τα οποία βασίστηκα από τες πρώτες ημέρες του ξεσηκωμού. Τώρα θα συνεχίσω την εργασίαν μου με νέες δυνάμεις, με καινούργια φτερά.
Συνέταξα μία λεπτομερή έκθεσι επί του βομβαρδισμού του Βουργαρελίου την οποίαν υπέβαλα στον Αρχηγό Ζέρβα. Επίσης εζήτησα από την Αγγλικήν Αποστολή οιανδήποτε βοήθειαν διά τους αστέγους, τους πτωχούς οι οποίοι έχασανκαι το τελευταίο σπυρί καλαμποκιού και τα ορφανά. Σκηνές, κουβέρτες, φάρμακα ήσαν τα πλέον αναγκαία.
Ο ιατρός Αναγνώστου, παρά το μεγάλο πλήγμα που υπέστη από την καταστροφή του σπιτιού του και των υπαρχόντων, αλλά ιδιαιτέρως από τον θάνατον της πρώτης του ανηψιάς, της 19χρονης Λέλας Παπαδοπούλου, ακλόνητος, στοργικότατος ευρίσκεται στο πλευρόν κάθε τραυματίου και κάθε πονεμένου, προσφέροντας τες υπηρεσίες του ως γιατρού και ως συνανθρώπου που πραγματικά συμπονεί και συνυποφέρει
Ο Επίλαρχος Γεώργιος Αγόρος, φωτογραφία από τον αρxείο Tom Barnes
Το παρόν κείμενο είναι απο το ημερολόγιο του Επίλαρχου Γεώργιου Αγόρου Διοικητή του 3/40 Συντάγματος Ευζώνων ΕΟΕΑ - ΕΔΕΣ. Ιδιαίτερες ευχαριστίες στην οικογένεια του για την παραχώρηση του κειμένου και ιδιαίτερα στον υιό του Ιωάννη Αγόρο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου