Γράφει ο Χρήστος Μέγας
Ενός κακού μύρια έπονται… Πρώτα παίρνουν τα παιδιά μας «μες τα μαύρα ξενιτειά». Μετά λόγγιασε ο έρημος τόπος. Στη συνέχεια έρχεται η δασική υπηρεσία και ζαπώνει ακόμη και τα μνήματα των νεκρών προγόνων…Η χώρα ποτέ δεν είχε Κτηματολόγιο, Δασικούς Χάρτες, Ζώνες Χρήσης Γης και Επιχειρηματικότητας (τουριστικές, αγροτικές, βιοτεχνικές ή οικιστικές). Όλα ήταν στο περίπου ώστε ο παράγων, ο κομματάρχης, ο διαμεσολαβητής να παίζει με την περιουσία σου, να ελέγχει τη ζωή σου…
Και ξέρετε γιατί; Γιατί το κράτος μας θεωρεί μπαταχτσήδες, ότι πάμε να του «κλέψουμε» τις πλαγιές με τα πουρνάρια. Και τα ονοματίζει όλα δικά του, λες και θα τα βάλει υποθήκη για τα δάνεια της Αγγλίας (όπως έγινε στα πρώτα επαναστατικά χρόνια της εθνικής παλιγγενεσίας). Ή μήπως θα τα ενεχυριάσει για τα δάνεια του Ευρωμηχανισμού (ESM), όπως το 2015 η (τότε) κυβέρνηση εκχώρησε για 99 χρόνια στην τρόικα ολόκληρη τη δημόσια περιούσια…