Η Ομοσπονδία Τζουμερκιωτών μελέτησε προσεκτικά τη Μ.Π.Ε. της εταιρείας «AQUAVOLT IKE» σχετικά με το ΜΥΗ ισχύος 2,8MW στο Μελισσουργιώτικο (τμήμα Τσόπελα-Χριστοί) Δ.Ε. Πραμάντων και έχει να διατυπώσει τις εξής επισημάνσεις – αντιρρήσεις. Η χώρα έχει καλύψει τις ενεργειακές δεσμεύσεις της σε ΑΠΕ απέναντι στην Ε.Ε. μέχρι και το 2035. Οι μορφές αυτές των ΑΠΕ είναι επιδοτούμενες και κοστίζουν ακριβά.
Ο επιχειρηματίας κ. Ευάγγελος Μυτιληναίος ιδιοκτήτης εταιρειών παραγωγής και πώλησης ηλεκτρικού ρεύματος σε πρόσφατη συνέντευξή του στο περιοδικό «FORBES» έλεγε: «Η Ε.Ε. βιάστηκε να προσεγγίσει το θέμα της ενεργειακής μετάβασης με άναρχο τρόπο και χωρίς σχέδιο. Η μετάβαση σε πιο καθαρές μορφές ενέργειας θα είναι διαρκείας και θα κοστίσει ακριβά». Επισημαίνει ότι δεν έχει αποκαλυφθεί η αλήθεια στους πολίτες σε σχέση με το υπερφιλόδοξο πλάνο μείωσης των εκπομπών ρύπων στην Ευρώπη.
Είναι σαφές στην αγορά ενέργειας ότι οι μορφές ΑΠΕ από υδροηλεκτρικά, ανεμογεννήτριες και φωτοβολταϊκά δεν προσφέρουν ευστάθεια στο δίκτυο, καθώς υπάρχουν στιγμές μέσα στο 24ωρο ή και στη βδομάδα που όλα αυτά μαζί δεν αποδίδουν. Αυτό συνέβη και το περασμένο καλοκαίρι. Γι’ αυτό και το ενεργειακό μείγμα κάθε χώρας χρειάζεται σταθερές μορφές ενέργειας όπως το φυσικό αέριο, ο λιγνίτης κ.ά.
Αν η χώρα ήθελε πραγματικά να βελτιώσει το εισόδημα των πολιτών και ταυτόχρονα να αυξήσει την παραγωγή ΑΠΕ, θα έπρεπε να σταματήσει κάθε άλλη μορφή κερδοσκοπικής αδειοδότησης, προσφέροντας σε κάθε νοικοκυριό τη δυνατότητα να εγκαταστήσει στη στέγη του ή σε μισό στρέμμα χωράφι ένα φωτοβολταϊκό σύστημα με τυποποιημένες προδιαγραφές, όπου το περίσσευμα της κατανάλωσης θα επέστρεφε στο δίκτυο με πληρωμένη για τον μικροπαραγωγό την τιμή πώλησης. Το εγχείρημα πρέπει να ξεκινήσει από τις μειονεκτικές περιοχές μη υψηλής παραγωγικότητας με ταυτόχρονη εγκατάσταση περιφερειακών μονάδων παραγωγής, συναρμολόγησης και τοποθέτησης προσφέροντας πολλαπλάσιες θέσεις εργασίας.
Μέχρι σήμερα δεν υπάρχει ολοκληρωμένη μελέτη για τη φέρουσα ικανότητα των ποταμών και των ρεμάτων της χώρας. Δεν υπάρχει ολοκληρωμένος σχεδιασμός σχετικά με το πόσα υδροηλεκτρικά αντέχει ένα ποτάμιο οικοσύστημα. Ο Άραχθος με τα μεγάλα φράγματα Πουρνάρι 1 και 2 έχει προσφέρει τα μέγιστα στο ενεργειακό δυναμικό της χώρας χωρίς η περιοχή να λάβει τα ανταποδοτικά οφέλη που όριζε η ΜΠΕ της εποχής. Οι κάτοικοι πληρώνουν ακριβά το ρεύμα χωρίς καμιά ελάφρυνση!
Στην περιοχή που εξετάζουμε βρίσκονται δυο συγκροτήματα νερόμυλων οι οποίοι με ΦΕΚ από το Υπουργείο Πολιτισμού έχουν χαρακτηριστεί ως «Ιστορικά Διατηρητέα Μνημεία που χρειάζονται κρατική προστασία». Οι ιδιοκτήτες έχουν στα χέρια τους μελέτες αποκατάστασης και λειτουργίας. Σύμφωνα με τη ΜΠΕ γίνεται λόγος για την ύπαρξη του νερόμυλου χωρίς όμως να υπάρχει πρόβλεψη για την απαραίτητη ποσότητα νερού που θα απαιτηθεί για την ομαλή λειτουργία τους. Είναι προφανές ότι τόσο οι νερόμυλοι όσο και το φυσικό περιβάλλον γύρω τους αποτελούν μέρος ενός ενιαίου οικοσυστήματος τουριστικής προβολής και αξιοποίησης. Με 4 περίπου χιλιόμετρα αγωγού που θα απορροφά όλο σχεδόν το νερό του Μελισσουργιώτικου, αφήνοντας ελάχιστη οικολογική παροχή να κυλά ελεύθερη, είναι αυτονόητο ότι καμία τουριστική αξιοποίηση δεν μπορεί να προκύψει στην περιοχή για τα επόμενα 50 χρόνια!
Στη ΜΠΕ γίνεται αναφορά για την όδευση του σωληνωτού αγωγού 4 περίπου χιλιομέτρων, αγνοώντας το γεγονός ότι μεγάλο μέρος αυτού διέρχεται από ιδιωτικές εκτάσεις από τις οποίες οι ιδιοκτήτες δεν επιτρέπουν τη διέλευση. Πώς είναι δυνατόν η διοίκηση να μην λάβει υπόψη της αυτή την παράμετρο;
Στη ΜΠΕ αναφέρεται σε έργα διασύνδεσης του έργου με τον υποσταθμό Αράχθου. Αγνοεί το γεγονός ότι ο συγκεκριμένος υποσταθμός στη Γραμμενίτσα είναι κορεσμένος και το δημοτικό συμβούλιο του Δήμου Αρταίων με απόφασή του δεν επιτρέπει την οποιαδήποτε μελλοντική επέκταση του σταθμού, καθώς υποβαθμίζεται η ποιότητα ζωής των κατοίκων της Γραμμενίτσας. Αναφορά γίνεται και για θέσεις εργασίας. Η εμπειρία μας από αντίστοιχα έργα στα θεοδώριανα και στον Καταρράκτη δείχνουν ότι υπάρχει μια περιστασιακή θέση εποπτείας και ελέγχου με ελάχιστες οικονομικές απολαβές!
Σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία των τελευταίων 15 ετών, το 97% των εσόδων του έργου περιέρχεται στα χέρια ενός υποψήφιου κατασκευαστή ΑΠΕ. Το υπόλοιπο ποσοστό, που μοιράζεται ο δήμος και οι κάτοικοι, είναι ελάχιστο μπροστά στη μόνιμη και μη αναστρέψιμη αλλοίωση του περιβάλλοντος της περιοχής. Ο ορισμός της αποικιοκρατικής κερδοσκοπίας! Σε καμία άλλη επιχειρηματική δραστηριότητα το κράτος δεν εγγυάται μέσα από 25ετή σύμβαση τέτοια ποσοστά! Η οικονομική ανισότητα είναι προφανής.
Σε ότι αφορά το τέλος ΑΠΕ προς τους πολίτες αξίζει να σημειωθούν τα εξής: Με τους Νόμους 3468/2006, 3851/2010 και 4203/2013 (και συναφείς υπουργικές αποφάσεις), ρυθμίζονται τα θέματα απόδοσης εσόδων υπέρ των Τοπικών Κοινοτήτων όπου λειτουργούν έργα ΑΠΕ και η όλη διαδικασία. Βάσει των Νόμων αυτών, τα έσοδα ανέρχονται στο 3% των ακαθαρίστων (προ ΦΠΑ) εσόδων. Απ’ αυτά, το 1% καταβάλλεται υπέρ οικιακών καταναλωτών της Τοπικής Κοινότητας, το 1,7% στη Δ.Ο.Υ. υπέρ του Δήμου Βορ. Τζουμέρκων και το 0,3% υπέρ ΕΤΕΡΠΣ (Πράσινο Ταμείο).
1) Σε αντίστοιχο ΜΥΗ στα Θεοδώριανα που λειτουργεί πολλά χρόνια οι κάτοικοι πιστώθηκαν στο λογαριασμό τους για μια πενταετία 50 ευρώ! Κι ο δήμος έκανε μια ασφαλτόστρωση λίγων μέτρων! Τίποτε άλλο.
2) Το 2020 ο βουλευτής Καρδίτσας της Ν.Δ. κ. Κωτσός σε επερώτησή του στη βουλή ζητά να μάθει από τον υπουργό κ. Χατζηδάκη γιατί δεν καταβάλλεται το ανταποδοτικό τέλος (1%), σε συνολικά 50.000 δικαιούχους καταναλωτές, σε 272 Τοπικά Διαμερίσματα, 111 Δήμων όπου λειτουργούν έργα ΑΠΕ από το 2011 !!!
Στην ίδια τη ΜΠΕ μάλιστα αναφέρεται ότι η εταιρεία AQUAVOLT IKE που θέλει να κάνει το έργο των 2,8MW, επιδοτείται πολλαπλώς καθώς μόνο το 10% της συμμετοχής είναι τα δικά της κεφάλαια! Τα υπόλοιπα χρήματα είναι τραπεζικός δανεισμός! Σε ποια άλλη οικονομική δραστηριότητα τα τραπεζικά ιδρύματα προσφέρουν τέτοια χρηματοδότηση;
Στη ΜΠΕ γίνεται εκτενή αναφορά για την ιχθυοπανίδα της περιοχής. Απ’ τη μεριά τους οι κάτοικοι και οι επισκέπτες της περιοχής γνωρίζουν πολύ καλά ότι εκεί θα βρουν και θα δουν άγρια πέστροφα, μουστακάδες και άλλα ήδη ψαριών. Η άγρια πέστροφα αναζητεί τα κρύα και ιδιαίτερα νερά του Μελισσουργιώτικου ποταμού, μέσα στον οποίο κάνει το καθιερωμένο της ταξίδι για να αναπαραχθεί και να γεννήσει. Αποτελεί λοιπόν βιότοπο προστασίας και αναπαραγωγής του είδους που οφείλουμε να προστατεύσουμε και να αναδείξουμε. Είναι προφανές ότι με την ελάχιστη οικολογική παροχή που προβλέπει η ΜΠΕ δε θα μείνει επαρκής ποσότητα νερού για τη βιωσιμότητα του είδους και των άλλων ψαριών. Το ποτάμι δηλαδή θα έχει στην αρχή του και υπό προϋποθέσεις το ελάχιστο νερό των 0,219m3/sec της οικολογικής παροχής που αναγράφεται στην ΜΠΕ, μα κατεβαίνοντας λίγο πιο κάτω και πριν ολοκληρωθεί η διαδρομή των 4 περίπου χιλιομέτρων του αγωγού, το νερό αυτό θα χάνεται στα πρώτα μέτρα, καθιστώντας το ποτάμι έναν ξεριά! Ποιος μπορεί να αποδεχθεί μια τέτοια εικόνα; Ποιος απ’ όλους εμάς θα το επιτρέψει;
Πάνω από την περιοχή που σήμερα εξετάζουμε υπάρχει κι άλλη μια βεβαίωση παραγωγής από τη ΡΑΕ για ΜΥΗ 1,18MW στα όρια της τοπικής κοινότητας των Μελισσουργών. Με την πρακτική αυτή- όπου κάποιοι άλλοι αποφασίζουν για μας χωρίς εμάς - γίνεται κατανοητό ότι νερό δεν θα βλέπουμε και το οικοσύστημα της ευρύτερης περιοχής υποβαθμίζεται βίαια, κατά συρροή και κατ’ εξακολούθηση.
Ο χώρος κατασκευής του ΜΥΗ αποτελεί ένα ακόμα μέρος τουριστικής ανάδειξης και αξιοποίησης του ιδιαίτερου φυσικού κάλλους της περιοχής. Με πολύ κόπο και προσπάθεια, σύσσωμη η δημοτική αντιπροσωπεία, η τοπική κοινωνία, οι επιχειρηματίες και οι ξενοδόχοι της περιοχής κατάφεραν τα τελευταία χρόνια να κάνουν το δήμο Βορείων Τζουμέρκων και την ευρύτερη περιοχή της Μέσης κοιλάδας του Αράχθου πόλο τουριστικής έλξης. Ανάμεσα σ’ όλους τους άλλους Έλληνες και ξένους επισκέπτες, οι Ισραηλινοί τουρίστες ξεχώρισαν τον τόπο μας αναζητώντας τέτοιες διαδρομές στη φύση σαν κι αυτές που επίδοξοι κατασκευαστές σωληνωτών φραγμάτων ενός σύγχρονου Ελντοράντο επιχειρούν να αφανίσουν.
Οι κάτοικοι στους Χριστούς και στον Τσόπελα που θίγονται άμεσα – αν τελικά εγκριθεί και εφαρμοστεί η ΜΠΕ – είναι αντίθετοι με την κατασκευή και λειτουργία του ΜΥΗ. Ποιος από αυτούς θα επενδύσει σε τουριστικές υποδομές εκεί με έναν ξεριά 4 χιλιομέτρων ανάμεσά τους; Η Ομοσπονδία Τζουμερκιωτών κατέθεσε τις αντιρρήσεις της στο Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Βορείων Τζουμέρκων το οποίο στη συνεδρίαση της 21/2/2022 με απόλυτη πλειοψηφία γνωμοδότησε αρνητικά επί της Μ.Π.Ε.
Η Ομοσπονδία Τζουμερκιωτών θα σταθεί αρωγός στον αγώνα των κατοίκων, των φορέων και του Δήμου ζητώντας από την Επιτροπή Περιβάλλοντος της Περιφέρειας Ηπείρου και από την Αποκεντρωμένη Διοίκηση Ηπείρου-Δυτικής Μακεδονίας την απόρριψη της ΜΠΕ και την ακύρωση του έργου. Η προσφυγή στο ΣτΕ είναι η τελευταία επιλογή! Καλούμε τους φορείς, τους συλλόγους και μεμονωμένα άτομα να καταθέσουν μέχρι και στις 25/2/2022 τις αντιρρήσεις τους (Δ11) επί της ΜΠΕ στην Περιφέρεια.
Η Ομοσπονδία Τζουμερκιωτών εύχεται στον υποψήφιο επενδυτή ΜΥΗ να … θησαυρίσει μακριά απ’ τα Τζουμέρκα, σε άλλες χώρες. Εδώ χάνει χρόνο και χρήμα! Γι’ αυτό καλύτερα είναι να αποσύρει τώρα το ενδιαφέρον του και την ΜΠΕ από τη διαδικασία. «Άμα δε σε θέλουν στο χωριό, μη ρωτάς πού είναι του παπά το σπίτι». Ο τόπος μας, τα Τζουμέρκα και η μέση κοιλάδα του Αράχθου δεν έχει ανάγκη από τέτοια έργα. Έχουμε άλλο όραμα για τον τόπο και θα αγωνιστούμε ενωμένοι με την τοπική κοινωνία, τους συλλογικούς φορείς, τους δήμους και την Περιφέρεια για την ήπια τουριστική ανάπτυξη της περιοχής με σεβασμό στο περιβάλλον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου