Τετάρτη 4 Σεπτεμβρίου 2019

Το παραμυθένιο μονοπάτι της Αβαρίτσας με νερόμυλους και γάργαρα νερά για τον Καταρράκτη Παλιόμυλο!


Tης Έλιας Στασινού

Το Παλαιοκάτουνο του Δήμου Κ. Τζουμέρκων διασχίζεται από τον παραπόταμο του Αράχθου που λέγεται Σαραντάπορος και βρίσκεται λίγο χαμηλότερα από τους πρόποδες των Τζουμέρκων σε υψόμετρο 400μ. Το χωριό είναι καταπράσινο γεμάτο με νερόμυλους, νεροτριβές και γεφυράκια.

Από τον οικισμό Αβαρίτσα υπάρχει ένα μοναδικής ομορφιάς μονοπάτι που οδηγεί στον εντυπωσιακό καταρράκτη Παλιόμυλο. Το μονοπάτι περνάει μέσα από τα γάργαρα νερά του παραπόταμου Αβαριτσιώτη και έχει 8 νερόμυλους και νεροτριβές στο σύνολο. Στο δε τέλος της διαδρομής δεσπόζει ο εντυπωσιακός καταρράκτης Παλιόμυλος που βρίσκεται στο Γιαννίτσι Βουργαρελίου.

Εννοείται πως τίποτα από τα παραπάνω δεν έχει συντηρηθεί τόσα χρόνια και πως είναι κρίμα να μην υπάρχει μέριμνα ώστε αυτή η τόση ομορφιά να μην αξιοποιείται τουριστικά. Αξίζει να σημειωθεί ότι το 2013 κάποια εταιρία είχε καταθέσει σχέδιο μικρού Υ/Η αλλά μετά από διαμαρτυρία των κατοίκων, βασισμένη στην οικολογική καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος και της ιχθυοπανίδας, το σχέδιο τελικά ναυάγησε.


 
 

Διαδρομή για τον Καταρράκτη Παλιόμυλο από το μονοπάτι της Αβαρίτσας μέσα από τον πλατάνια και ρυάκια.








Από Αβαρίτσα με θέα τα Τζουμέρκα


Νερόμυλοι - Νεροτριβές στην Αβαρίτσα Παλαιοκάτουνου
1) Μαντάνι – εργαστήρι υδροκίνησης Γ. Κολοκύθα, 2) Νερόμυλος Δ. Κολοκύθα, 3) Νεροτριβή Δ. Κολοκύθα, 4) Νερόμυλος Δ. Δήμου (Λειτουργικός), 5) Νεροτριβή Δ. Δήμου, 6) Πριονοκορδέλα και Ηλεκτρογεννήτρια Θ. Φώτη, 7) Νερόμυλος Π. Κολοκύθα (Λειτουργικός), 
8Νερόμυλος Κ. Κατσάνου)

ΠΑΝΙΔΑ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ

Βίδρα, αγριόγιδο, λύκος, ζαρκάδι, πέστροφα, μουστακάς, δροσίνα, μπριάνα 





Μονοπάτι Αβαρίτσας που οδηγεί στον Καταρράκτη Παλιόμυλος






Οι Καταρράκτες της Άρτας (Θεοδώριανα, Καταρράκτης, Βουργαρέλι)
Ιχθυοπανίδα των παραπόταμων του Αράχθου






Ευχαριστούμε τον Θ. Βλάχο για τα στοιχεία, τον Γ. Ζορμπά και τον Σ. Κουτσιαύτη για τις φωτό 


Πηγή

1 σχόλιο:

  1. Συγχαρητήρια για την υπέροχη δουλειά σας . Ελπίζω ότι οι ξενοδόχοι μας θα … ξυπνήσουν.
    Από το 2 βίντεο μπορούν οι πάντες να απολαύσουν τα μυστικά του Παλιόμυλου και ειδικά τον κάτω καταρράκτη που είναι κρυμμένος μεσα σε απάτητη και άγρια φύση. Θυμάμαι ακόμα το … τσουκνίδιασμα από τη μάνα μου, όταν έμαθε από άλλους ότι το καλοκαίρι του 1960 το έσκασα κρυφά από τη … ΤΖΙΑΡΟΥΛΑ για να εξερευνήσω τη Σούδα που έβλεπα από την ΑΒΑΡΙΤΣΑ. Απονήρευτο 7χρονο παιδί εκμηστηρεύτηκα σε ηλικιωμένο πως βρήκα «τρόπο και σημείο» να απολαύσω τη… διπλή σουδα από το χείλος του στεφανιού και την πλήρωσα βάρβαρα». Αν υπήρχε… τουριστική κουλτούρα στον τοπικό πληθυσμό θα υπήρχε ηδη ένα σημείο eagles eye (μάτι αετού) στο χείλος του στεφανιού (προσβάσιμο και με αυτοκίνητο για ηλικιωμένους, σχολεία, κλπ ) και στη συνέχεια περιπατητικό μονοπάτι προς τον κρατήρα βόμβας 1943 – πηγές παλιόμυλου-αρχή του καταρράκτη – ξυλόσκαλο στον αριστερό γκρεμό- μονοπάτι προς βάση καταρράκτη(ΛΙΠΑ) - μουσείο υδροκίνησης στο ΓΙΑΝΝΙΤΣΙ (1 μαντάνι-2 νερόμυλοι- νεροτριβή-υδρογεννήτρια 1960 )-νερέμυλος Κολοκύθα – δημ. σχολείο Αβαρίτσας ( διαμόρφωση σε χώρο έκθεσης παλαιών γεωργικών εργαλείων και πατροπαράδοτων σκευών - παραδοσιακό καφενείο –πρατήριο τοπικών παραδοσιακών προιόντων- σημείο αναμονής οχήματος επιστροφής στο ξενοδοχειο, κλπ). Το μουσείο υδροκίνησης και ο επιμήκης πανέεμορφος πλατανεώνας θα ήταν και διαρκής πόλος έλξης μαθητικών εκδρομών για περιβαλλοντική ενημέρωση και επαφή με την παρθένα φύση.
    Αν προτείνεις στους κρητικούς ΑΠΕ δίπλα στο φαράγγι της Σαμαριάς, θα σε «φάνε επι τόπου».
    Εμείς αναμένουμε πως και πως.. «να πούμε ναι στο ΜΥΗΕ ΓΙΑΝΝΙΤΣΙ», γιατί είναι κρίμα να χάνονται τα νερά σε… δύσβατα παλιοφαράγγια.
    Εμείς είμαστε πάγια υπέρ …των ΜΥΗΕ , του εμφιαλωμένου …ΑΥΡΑ ΛΟΥΤΡΑΚΙΟΥ, του… βούτυρου LURPAK, του… ντοπιου γαλλικου κρεατος . Το βουνίσιο ποσιμο νερό μας δεν το … εμπιστευόμαστε, η φέτα μας είναι.. αρμυρή, κλπ. Η αλληλεγγύη προς το συγχωριανό … είναι αμαρτία και η τζουμερκιώτικη παράδοση και νοοτροπία τείνει σταδιακά προς το slogan «πρατίνα, κλαρίνο και φρέντο καπουτσίνο».
    Τα Τζουμέρκα το 1940-1945 έθρεψαν, χωρίς εισαγωγές, και τον ντόπιο πληθυσμό ( 8-10 άτομα η οικογένεια, 60-70 παιδιά στο Δημοτικό σχολείο ΑΒΑΡΙΤΣΑΣ το 1960) και 2 πολυπληθείς αντάρτικες ομάδες. Σήμερα σπάνια βρίσκεις γνήσιο τοπικό προιόν, οι νέοι απαξιώνουν τον τόπο τους και τις παραδοσιακές αγροτικές ασχολίες και το χειρότερο όλοι προσκυνούν υποκριτικά …το δήμαρχο με σκοπό να τους προσλάβει για… ελαφριά δουλειά, έστω και για δίμηνο.
    Είναι στραβός ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε ????

    ΑπάντησηΔιαγραφή