Κυριακή 24 Νοεμβρίου 2013

40 Χρόνια Σύλλογος Βουργαρελιωτών


Πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 24/11 η εκδήλωση για τα 40 χρόνια από την ίδρυση του συλλόγου Βουργαρελίου-Παλαιοκατούνου " το Βουργαρέλι" στην Αίθουσα της Πανηπειρωτικής πίσω από το Δημαρχείο Αθηνών.
Μια μικρή ιστορική αναδρομή έκανε η πρόεδρος του Συλλόγου  κ. Αντωνίου  καθώς και για το  παρόν και το μέλλον του συλλόγου. Χαιρετισμό απηύθυνε ο  καθηγητής ιατρικής, χωριανός μας κ. Κώστας Αλεξίου. 
Εν συνεχεία έγινε παρουσίαση του βιβλίου «Τραγούδια των Τζουμέρκων»,(συλλογή του Χρίστου Ν. Λαμπράκη).

Πέμπτη 14 Νοεμβρίου 2013

Τρίτη 5 Νοεμβρίου 2013

Ένα φλιτζάνι καφέ που συσπειρώνει γειτονιές


Γίνεται ένα φλιτζάνι καφέ να συσπειρώσει μια γειτονιά; Να φέρει πιο κοντά μια κοινωνία; Να ενώσει τους κατοίκους ενός χωριού; Κι όμως, συμβαίνει. Στην ορεινή Άρτα, για παράδειγμα, η πρωτοβουλία του περιοδικού δρόμου «σχεδία» «ένας καφές σε περιμένει», έδειξε το δρόμο πώς ένα ολόκληρο χωριό μπορεί να συσπειρωθεί και να δείξει έμπρακτα την αγάπη του προς τους μαθητές. Ενώ, στην πρωτεύουσα, όπου το πρόβλημα των αστέγων, της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού είναι πιο έντονο από παντού, ο Δήμος Αθηναίων μπαίνει πρόθυμα στο παιχνίδι, με τρία δημοτικά καφέ να εντάσσονται στο δίκτυο του «καφέ της αγάπης». Κάποιες φορές τα πράγματα είναι τόσο απλά. Όσο ένα σεμνό κέρασμα.  

 Νωρίς απογευματάκι, και ένας ηλικιωμένος κύριος κοντοστέκεται έξω από το καφέ της οδού Διστόμου στην Κάτω Τούμπα. Στο χέρι κρατάει σφιχτά ένα σημείωμα. Το διαβάζει ξανά και ξανά σα να αγωνιά να μη λαθέψει. Κοιτάζει προς την ταμπέλα και το εσωτερικό του μαγαζιού. Οι άνθρωποι που είναι μέσα κάτι «υποψιάζονται» και σπεύδουν να τον εξυπηρετήσουν. Ήταν ο πρώτος άνθρωπος που απόλαυσε ένα κερασμένο καφεδάκι στον «Χαϊνη». Όπως εξήγησε ο ίδιος στα παιδιά του παραδοσιακού καφενέ, είχε ενημερωθεί για την πρωτοβουλία από το συσσίτιο κάποιας εκκλησίας. Εκεί, του είχαν σημειώσει σε ένα χαρτάκι και τη διεύθυνση.

Ακόμα πιο ξεχωριστή είναι η ιστορία που μας έρχεται από το Βουργαρέλι της Άρτας. 

Το Βουργαρέλι είναι ένα από τα μεγαλύτερα χωριά της ορεινής Άρτας και απέχει 58 χιλ. από την πρωτεύουσα του νομού. Στο χωριό υπάρχει Γυμνάσιο-Λύκειο που εξυπηρετεί τα γειτονικά  χωριά. Οι μαθητές που περιμένουν το λεωφορείο για να επιστρέψουν στα σπίτια τους κάθονται συνήθως για ένα σνακ στα δύο καφέ του χωριού.  Κάποιοι μαθητές αδυνατούν να παραγγείλουν κάτι και απλώς «χαζεύουν» μαζί με τους συμμαθητές τους. Ο «καφές που περιμένει», όμως, φαίνεται πως έδειξε έναν δρόμο. Οι κάτοικοι αποφάσισαν να τοποθετήσουν στις δύο αυτές καφετέριες έναν κουμπαρά ώστε όποιος θέλει να αφήνει κάτι για να μπορούν κι αυτά τα παιδιά να παίρνουν μία ζεστή σοκολάτα, ένα χυμό ή ένα καφέ! Επικοινώνησαν με τα γραφεία της «σχεδίας». Κατενθουσιασμένοι. Το σύστημα αποδίδει!